Brief aan mijn middelste kind: 8 jaar

Zoals de traditie het wil, schrijf ik jou elk jaar een brief. Dit jaar ben je acht jaar en ik loop wat achter (druk druk). Maar hier is hij dus eindelijk.

Mijn middelste kind

Lieve Thomas,

Mijn middelste kind. Je bent al 8 jaar. Hoe kan dit eigenlijk? Het gaat zo snel! Acht jaar geleden werd je geboren. Twee weken te vroeg, je kon niet wachten om de wereld te ontdekken. Ondertussen ben je uitgegroeid tot een enthousiaste, vrolijke kerel. Je bent lieve, gevoelige jongen met het hart op de juiste plaats.

Dansen en zingen zijn je leven

Dansen en zingen zijn zo belangrijk voor jou. De hele dag loop je rond met je radio en zing je liedjes. Je houdt van dansen, daarom schreef ik je dit jaar in voor danslessen. Je doet het geweldig.
Muziek is echt je leven. Je organiseert shows waar we naar mogen kijken met alles erop en eraan. Het is zo fijn om te zien. Volgend jaar mag je een instrument kiezen, benieuwd wat je uiteindelijk zal kiezen.

Daarnaast speel je graag met Simba, onze hond. Samen knuffelen of ravotten, je voelt zoveel liefde voor onze Simba. Het doet me denken aan mij als kind, want ik wou ook zo graag een hond. Chiro op zondagnamiddag is vaak fijn, maar het vertrekken is vaak nog wat forceren. Maar ik vind het knap dat je het toch doet.

Je bent een gemakkelijke, lieve jongen.

Je bent een gemakkelijke, lieve jongen. Je denkt vaak aan anderen en bent behulpzaam. Iedereen mag je graag. Ik ben heel blij dat ik je mama mag zijn, dat is zo’n voorrecht. We zien je graag.

Een heel gelukkige verjaardag lieve schat!

Liefs,

je mama