
Brief aan mijn sandwichkind: 6 jaar!
Zoals de traditie het wil, schrijf ik jou elk jaar een brief. Vorig jaar ging het niet goed met mij en heb ik er geen geschreven. Maar dit jaar zeker wel.
Mijn sandwichkind
Lieve Thomas,
Mijn middelste kind. Mijn sandwichkind. Gevangen tussen de oudste en de jongste. De moeilijkste positie van alledrie lijkt me. Dat merken we soms ook.
Zes jaar geleden kwam je op de wereld. Twee weken te vroeg. Of de wereld er klaar voor was, dat weet ik niet. Maar jij wel. Je bent steeds je vurige, enthousiaste zelf. Als je ergens voor gaat, dan ga je er 100% voor. Je lijkt heel hard op mij. Als er iets niet gaat zoals je wil, dan ben je snel ontvlambaar of komen de tranen. Geduld is iets waar je nog wat aan moet werken. Net als dat koppige trekje van je. We botsen meer dan eens, want je houdt me een spiegel voor. Je bent nog zo puur en eigenzinnig. Maar dat vind ik net zo leuk aan je. Soms wil ik ook graag nog eens luidkeels staan roepen dat de wereld niet eerlijk is!

Dichten zonder je gat op te lichten
Mijn gevoelige vriend. Je bent erg empatisch en gaat voor je broers door het vuur. Knuffelen is je favoriete hobby, net als plakzoenen geven voor het slapengaan. Je hebt ontelbaar veel kriebels (ook van mijn geërfd) en geniet ervan als we over je rugje wrijven onder een dekentje.
Rijmen vind je geweldig. Je rijmt er steeds op los, met woorden die je soms zelf verzint. Je bent sociaal en een allemansvriend. Maar als je mag kiezen, dan speel je het liefste met meisjes. Je hebt zelfs al een liefje! (Ik word oud 🙈.) Een showman ben je ook. Dansend met je blote poep door de kamer, wat moet ik soms lachen. Of gekke bekken trekken voor de foto. Je vrolijkheid is aanstekelijk.

Je bent mooi zoals je bent
Wat ben ik trots op jou! Op hoe je echt bent. Een lieve vriend met een heel groot hart. Mijn kleine draak. Je test mijn geduld en daagt me elke dag uit om een betere versie te zijn van mezelf. Je maakt mijn wereld mooier, gewoon door er te zijn. Geloof maar in jezelf en droom maar groot. Wat ben ik dankbaar dat ik je mama mag zijn.
Een hele gelukkige verjaardag kanjer van me!
Liefs,
Je mama
ps: Hier is de brief toen je vier jaar was.


6 reacties
MamaJezzblog
Gefeliciteerd met je sandwichkind! Het klinkt echt als een hele gezellige, vrolijke jongen!
Mieke
Dank je wel! Dat is hij ook 😉.
saturnein
Wat een mooi ventje 🙂 Vanbuiten én vanbinnen, zoals je hem beschrijft 🙂
Mieke
Dank je wel! 😘
Goofball
zo puur en uitgesproken (met traantjes of een ontvlambare frustratie die op de loer liggen): dat herken ik van mijn 6 jarige ook. ‘k Vind het wel fijn dat ik zo duidelijk weet hoe het met hem gaat. Ze zijn een open boek.
Mieke
Ja, das waar. Een vat vol emoties.