-
Mijn oudste is 7 jaar
Lieve Matthias, Wat gaat de tijd snel. Je maakte me 7 jaar geleden voor het eerst mama. Deze titel draag ik met trots, want jullie zijn echt het beste wat me kon overkomen. Je wordt groot, maar soms zou ik je graag terug in een potje stoppen. Om je te beschermen. De wereld is niet gemakkelijk voor je. Teveel prikkels, teveel lawaai. Dingen die voor ons vanzelfsprekend zijn, begrijp jij niet goed. Structuur en regelmaat helpen je. We proberen je een veilige thuis te geven, waar je jezelf kan zijn. Waar je boos kan zijn en het oké is om even stoom af te laten. Vanop de zijlijn moedigen we…
Dit vind je misschien ook leuk
Brief aan mijn jongste: 1 jaar
Brief aan mijn oudste: 6 jaar
Een brief aan mijn 4-jarige zoon
-
Wat als je kind een label krijgt?
Ik twijfelde om dit te publiceren. Maar uiteindelijk doe ik het toch. Om te laten zien waar het systeem fout loopt. Het is een kwetsbare blog, een beetje anders dan jullie van me gewend zijn. Dus wees een beetje lief als je reageert. De oudste was altijd al verlegen. En gevoelig. Maar in het begin sta je daar niet echt bij stil. “Het is zijn karakter” denk je dan. Maar hoe hij ouder hij wordt, hoe meer mijn gevoel zei dat er iets niet klopte. Hij had wel heel veel angsten en hij had wel erg veel tijd nodig om mensen te vertrouwen. Dus liet ik hem testen, want ik…
-
Wat er echt toe doet
“Hoe het hier gaat? Op en af.” De ene keer denk ik: “Is het nog geen bedtijd?” en de andere keer: “Ik zou alles geven voor vijf minuten rust.” Nu ze vandaag naar school mochten en ik vrijdag ook weer mag starten als juf van het derde leerjaar, voelt het al bijna weer normaal. Maar gelukkig waren in die tien weken ook mooie momenten die ik eigenlijk niet wil vergeten: Er was plots meer tijd. Tijd voor elkaar, voor ons als gezin. In die 10 weken groeiden ze allemaal (letterlijk! zeker 5 cm) en leerden ze nieuwe dingen. Onze derde kleuter leerde lezen (wou hij zelf), onze eerste kleuter leerde…
Dit vind je misschien ook leuk
Hoera voor manlief!
Hoera voor mezelf!
Daar word ik gelukkig van #deel 2
-
Brief aan mijn jongste: 1 jaar
Het is ondertussen een traditie geworden dat ik mijn kids een brief schrijf als ze jarig zijn. Dit wordt de eerste van Casper. Hier komt ie: Lieve zoon, Vandaag ben jarig. Eén jaar al en ik weet niet goed of ik nu blij of verdrietig moet zijn. Er komt een eind aan die babyperiode en dit voor altijd. Want jij bent mijn laatste baby. Graag had ik je nog wat langer klein gehouden. Maar net omdat je mijn laatste bent, heb ik wel volop van jou genoten. Dus dat nemen ze me alvast niet meer af. Met jouw komst werd ons gezin compleet. Ik voel het in mijn hart en…
Dit vind je misschien ook leuk
Mijn 5-jarige zoon
Mijn oudste is 7 jaar
Een brief aan mijn 4-jarige zoon
-
Leve alle mama’s (en vooral de mijne)
Vandaag vieren we alle mama’s. Of alle mama’s die zich in hun hart mama voelen. Sind ik zes jaar geleden bij het clubje moeders kwam, was ik zo onwetend. Nu zes jaar later kijk ik terug op mijn vroegere ik. Maar ik kon onmogelijk weten hoe heftig en intens het moederschap kan zijn. Dat weet je alleen als je er midden in zit. Het beste leven Dat je soms om 11u al verlangt tot ze in hun bed zitten. Dat je zelden alleen in je bed ligt en dat je soms wenst dat er een stopknop op die mormels kindjes zouden zitten om even rust te hebben. Maar dat het ook het…
