zwangerschap
-
Amai, gij zijt zwaar!
Zwanger zijn, het is wat. Ik voel me de laatste weken niet meer zo super. Hier komt een klaagpost, sorry! Die buik zit in de weg, waardoor alles gewoon veel langer duurt dan anders. En dat zint me niet. Je zou me eens mijn schoenen moeten zien aandoen. Daarvan alleen al ben ik buiten adem. Ook bukken is the hell. Maar het meest frustrerende? Dat mensen die me zien en me niet eens echt goed kennen, volop hun mening verkondigen. Alsof ik dat wil horen… Amai gij zijt zwaar! “Het is dan voor binnenkort zeker?” (Nee, nog 6 weken!) of “Amai, gij zijt zwaar!” Als ik dat nog één keer hoor,…
-
Bevallingsverlof
Het is zover. Ik ben vandaag 34 weken zwanger, dus mag ik officieel in zwangerschapsverlof! Toch wel blij hoor, want hoewel ik al veel neerzat tijdens het lesgeven, gaat dat toch niet altijd. De kids hebben ook nood aan een energieke, enthousiaste juf en geen juf die na het nemen van de trap hijgt alsof ze een marathon gelopen heeft. Laatste voorbereidingen Als alles goed gaat, zijn er dus nog zes weken dat ik thuis ben. Of vier, als de baby net zoals Thomas twee weken vroeger komt. Wat ik ga doen? Nog wat voorbereidingen voor de geboorte natuurlijk (doopsuiker vullen, enveloppes schrijven, kleertjes wassen, valies maken, vlagjes naaien…je kent het wel).…
-
Waarom ik een derde kind wou
Het is niet zo dat ik me per se nog eens wou voortplanten of dat we geen weet hebben van voorbehoedsmiddelen. Nee, ons derde kind is echt gewenst. We gingen ook niet over één nacht ijs. Want een derde kind betekent een grote hap uit het gezinsbudget (waarbij de verandering van Famifed naar Fons (kindergeld), voor ons een verlies van €100 per maand oplevert. Laat staan per jaar…) en dat vonden we toch wel een issue. Maar we zijn bereid om het wat met wat minder te doen. Zolang ons huis maar vol liefde is Als je een kind op de wereld zet, dan moet je daarvoor zorgen. Dat weten we.…
-
Het bevallingsverhaal van Matthias
Ik twijfelde al lang om mijn bevallingsverhalen eens op te schrijven. Nu ik aan de blogchallenge meedoe, is dit het ideale excuus ?. Ondertussen is het zo’n vijf jaar geleden, maar ik herinner het me nog alsof het gisteren was. De zwangerschap van mijn oudste zoon verliep eigenlijk heel goed. Ik was niet misselijk en had geen super erge kwaaltjes. Alleen die buik zat gigantisch in de weg. Lichte weeën Ik was uitgerekend voor vier maart 2014. Die vierde maart kreeg ik ’s morgens ook weeën. Nog lichte weliswaar, dus hing ik die dag wat in de zetel en nam ik een bad bij mijn schoonmoeder (wij hebben zelf geen bad). Tegen…
-
Mijn buikfoto’s
Van deze zwangerschap heb ik het meeste aantal buikfoto’s. Met dank aan Instagram ?. Van mijn eerste zwangerschap had ik er een drietal, van mijn tweede zelfs maar een stuk of twee. En nu? Zo’n elf al. Stiekem vind ik het heel leuk om te doen. Ik probeer ook te variëren in de foto’s: soms mijn buik alleen, soms wat attributen erbij. Kijken jullie mee naar de evolutie? 14 weken: Onze aankondiging van de zwangerschap. We geven allebei les en deze foto is in mijn klas van het derde leerjaar genomen. Meer hersenspinsels vind je hier. 17 weken: Mijn eerste buikfoto. Daarop kon je al goed zien dat ik zwanger was.…