borstvoeding

De borstvoeding lukte niet en ik vond er niks aan!

Drie kinderen heb ik op de wereld gezet. Ik heb ze alledrie borstvoeding gegeven, maar twee keer lukte dit niet. Alleen bij de middelste verliep dit zonder problemen. Maar echt leuk heb ik het nooit gevonden. Ik vond het vooral hard werken. Ook twijfelde ik de laatste keer erg of ik er nog aan zou beginnen.

De druk om borstvoeding te geven is heel hoog

Overal hoor je ‘moedermelk’ is de beste melk voor jouw baby. Het staat op elke verpakking voor flesvoeding. Ook in het ziekenhuis promoten ze dit heel erg. Om nog maar te zwijgen over de omgeving die klaar staat met een oordeel en je alleen probeert te overtuigen, zonder echt te luisteren.

Als de borstvoeding niet loopt zoals verwacht

Als kersverse mama heb je een bepaald idee in je hoofd. Als dit niet loopt zoals verwacht, dan kan dit veel stress en schuldgevoelens met zich meebrengen.

Wat als borstvoeding geven niet lukt?

Ik snap het natuurlijk wel. Maar wat als het niet goed lukt? Wat als je, zoals ik, per sé wil doordoen en jezelf totaal voorbijloopt en ongelukkig maakt? Dan voel je je een slechte moeder.

Ik vond er niks aan

De eerste keer lukte de borstvoeding totaal niet. Ik heb meer dan twee maanden gekolfd omdat ik hem absoluut moedermelk wou geven. Maar ik raakte totaal uitgeput omdat de kolf-en flesmomenten door elkaar begonnen te lopen. De tweede keer lukte het prima. Ik was rustiger en de middelste was een goede drinker. Maar ik vond het vooral hard werken. Hij sliep niet door en ik kon de voeding niet uit handen geven. Ik vond het vooral een opgave en begreep niet wat iedereen daar nu zo tof aan vond. Tepelkloven, mijn borsten die gingen lekken, een borstontsteking waar ik super ziek van was, ik kreeg het allemaal…

Je hoeft je niet schuldig te voelen!

Toen het bij de derde opnieuw niet lukte, was ik er wel open over. Ik schaamde me niet meer en ik ontdekte dat er veel vrouwen zijn, die er zelfs bij een tweede niet meer aan beginnen. Gelijk hebben ze! Bij deze dus een oproep om die schuldgevoelens in de vuilbak te kieperen. Je bent een even goede mama met flesvoeding. Wees maar zeker! Trouwens, het wel of niet geven van borstvoeding is jouw eigen keuze. Niemand heeft daar iets over te zeggen.


* Geef jij wel graag borstvoeding, helemaal oké. Maar ik wil die andere kant ook eens belichten. Zodat mama’s zich niet meer schuldig voelen.

Ik ben Mie. Mijn blog gaat over het moederschap. Ik neem je mee op avontuur met de nodige humor en drama. Hier vind je vooral eerlijke en herkenbare verhalen.

10 reacties

  • Inge Beleeftnl

    Zo herkenbaar. Bij de eerste ging het prima, bij de tweede ging het faliekant mis en ben ik zwaar over mijn grens heen gegaan en bij de derde ging het weer dezelfde kant op als bij de tweede. Na een dag non stop huilen hebben we er samen met de verloskundige de stekker uit getrokken. Rust voor mezelf en het gezin en de groei voor de kleine waren het allerbelangrijkste. Als het lukt is het fijn, maar als het niet lukt is het superfijn dat er flesvoeding te koop is. En er is hierin geen foute keus.

  • Lien

    Hier geprobeerd bij mijn zoon, maar als je een partner hebt die je niet steunt (en bijna dwingt om BV te geven omdat zijn andere 2, met andere moeder, dat hadden gekregen). Dan lukt het gewoon niet. Ik had al een slechte mentale gezondheid. Er waren veel stressfactoren, ik werd niet gehoord, ik kon niet voor mezelf zorgen noch werd er voor mij gezorgd. Dus productie 0. Dan schakelden we over op de melkpoeder. Enigzins beter maar hij bleef een slechte drinker. Gelukkig weet ik nu wel dat me niks te verwijten valt en alles gewoon samenliep en te veel was. Maar toch knaagt het een beetje. Mocht ik nog een tweede willen zal ik het nog proberen maar toch flesjes achter de hand houden.
    Fijn jouw verhaal te lezen Mieke!
    Groeten Lien

  • riet

    Zo waar! Bij Lion ook tranen met tuiten geweend in het zh, omdat het maar niet lukte. Dan gaan afkolven en veel melk gehad op die manier.. Maar was uitputtend en vermoeiend. Maar zoals je zegt, ik wilde het want er is toch een druk. Bij Lewis dacht ik gelijk lap weer zo een gulzigaard die bijt en ben ik direct gaan kolven. Maar na een maand ofzo en een zware borstontsteking gewoon gezegd foert ik doe er niet meer aan mee. Ondanks dan bvb mijn moeder zei maar bv is zo goed. Die kv is volgens mij even goed. Het duurde even voor de knop omgedraaid kon worden tot stoppen, maar was zo blij nadien 😄

  • saturnein

    Ik wilde het graag doen, maar een succes was het bij mij ook niet. 6 weken bij mijn dochter, 3 bij mijn zoon. Bij wie ik echt wel begonnen was met het idee: alles wat hij krijgt, is mooi meegenomen. Maar lukt het niet, dan stop ik gewoon.

    • Mieke

      Helemaal ok, veel beter dan te blijven willen doordoen. Dat heb ik wel geleerd, dat het even goed is om aan jezelf te denken, dan om per sé te willen voldoen aan de druk.

  • Evi

    Ik wou het ook heel graag doen, maar na net geen drie maanden zijn we er van de ene op de andere dag volledig met gestopt (op aanraden van kinderarts en vroedvrouw). Resultaat: Tuur een gelukkiger kind want die kreeg plots veel meer voeding. Ik heb nadien heel lang met een schuldgevoel hierover geworsteld maar zie nu in dat het toen echt wel de beste beslissing was voor ons allemaal.

Een reactie achterlaten