De broederband: thuis elkaars grootste concurrenten

Ik heb geen dochters. Alleen zonen. Dus ik weet niet of meisjes dit ook doen (al denk ik van niet). Maar mijn jongens gedragen zich thuis zo.

Grootste concurrenten

Ze zijn elkaars grootste concurrenten. Ze dagen elkaar elke minuut van de dag uit. “Kan jij net zo snel lopen als ik? Hoe hard kan jij slaan?”

Ruwe spelletjes spelen

Meestal zitten ze bovenop elkaar of spelen ze ruwe spelletjes die -hoe kan het ook anders- eindigen in tranen. Ze strijden voor elk beetje extra aandacht. Ondertussen hebben ze een eigen taal die zich vooral uit door te duwen en te trekken. Eerlijk, vaak word ik er gek van. 

Ruziekampioenen

Momenteel kunnen ze (nog) niet met of zonder elkaar.  Ze zijn soms echte ruziekampioenen. Ik houd mijn hart al vast voor als nummer drie mee kan doen. Dan is het circus helemaal compleet.

Samen tegen de rest van de wereld

Maar gaan we buitenshuis, dan is het hen tegen de rest van de wereld. Als ze zich onwennig voelen, nemen ze elkaars hand vast. Dan zijn ze elkaars vriend en helpen ze elkaar. Samen zijn ze sterker. Ik vind dit zo mooi om te zien! Hopelijk kunnen ze later goed met elkaar opschieten. Want elke ouder wenst dat hun kinderen een goede band hebben.

Hoe gaat dat bij jullie?