De fratsen van mijn kinderen

Doen jullie kids ook dingen, waarvan je denkt wat?! Tijdens die zeven jaar moederschap zijn er enkele noemenswaardige fratsen gebeurd ten huize Flodder. Zaken die me bijgebleven zijn en ik af en toe lachend aan mensen vertel. Enkele gebeurtenissen wil ik toch even met jullie delen. Misschien hebben jullie er iets aan. Want een gewaarschuwd mens is er twee waard hé.

Deze fratsen zijn noemenswaardig

1. Een streepje bruin

Broer 1 en broer 2 zijn een geweldig grappig duo. Alleen niet als het om de uitvoering van hun plannetjes gaat. Broer 2 is steeds de aanstoker en het brein, broer 1 helpt bij de uitvoering van hun missie. Zo slaagden ze er al in om samen het hele toilet vol bruine smurrie te smeren. Ze hadden een tijdspanne van vijf minuten, voordat ik begon te merken hoe stil het wel was. Uiterst verdacht! Resultaat: strepen van aan de toiletpot, tot over de muren. Zelfs aan de wasbak en de deur. Sindsdien hebben we beslist om onze muren van het toilet bruin te verven. We moeten het alleen nog altijd uitvoeren…

2. De nachtwachtring

Mijn eerstgeborene is dol op de Nachtwacht. Zoals elke andere 7-jarige denk ik. Voor zijn verjaardag krijgt hij het pak van Vlad met bijhorende ring. Het pak is een grote hit en de hele dag speelt hij een gevaarlijke vampier. Ook de ring is heel tof en past perfect rond zijn vinger. 

De avond valt. Het nachtwacht pak wordt ingewisseld voor zijn pyjama. Even later is het bedtijd. Maar dus één gouden tip: ‘Laat je kind de ring van Vlad niet aanhouden om mee te slapen.’ 

Want als je dit wel doet, dan krijg je een hysterisch kind naast je bed. Om 2 uur ‘s nachts! Met een gezwollen en rode vinger. “Mama de ring zit vast!”, hoor ik de oudste paniekerig roepen. Nog half slaapdronken begin ik aan de ring te trekken. Maar hoe meer ik trek, hoe hysterischer de oudste wordt. “Het doet pijn mama!” De ring zit muurvast. 

Er zit dus niks anders op, dan de oudste mee te nemen naar beneden. In de woonkamer krijg ik het geweldige idee om zijn vinger met zeep te wassen. Na wat wiebelen, mijn kind kalmeren (het komt wel goed!) en veel zeep verspillen, komt de ring eindelijk los. De vinger van mijn eerstgeborene is dubbel zo dik en zit helemaal rood. Ziezo, een perfecte vampierenvinger. 

Na wat masseren van de vinger en als de oudste weer rustig is, gaan we terug slapen. Ik moet jullie vast niet vertellen dat de ring nu goed opgeborgen ligt in de kast. Als ze er nog eens naar vragen, dan zorg ik er (op het neurotische af) voor dat hij niet meer mee naar bed gaat. De papa sliep trouwens door al het kabaal. Ook nog een goede nacht!  

Komaan, laat me hier niet alleen gênant wezen. Welke grappige/penibele situatie hebben jullie al meegemaakt met je kids? Laat het hieronder weten!

Lees ook: De deuk in mijn geheugen