Een ja-dag: hoe pak je dit aan?

De middelste kwam een week geleden af met het voorstel of we een ja-dag konden doen. Ik wilde al direct nee zeggen, maar hij keek zo blij. Hij had enkele filmpjes gezien en begon enthousiast te vertellen. Het leek me wel een leuk idee. Dus ging ik me verdiepen in dit project. We zeggen veel te vaak nee en een dagje waarbij ze eens alles zelf mogen kiezen…waarom ook niet he.

Een ja-dag: Hoe pak je dit aan?

In deze blog help ik jullie daarbij. Want kinderen mogen dan wel een hele dag lang beslissen wat ze gaan doen, toch moet het wel leuk blijven voor de ouders ook.

Waarom een ja-dag?

Op een dag zeggen we vaker nee dan ja. Dat moet ook, want nee geeft hen grenzen en structuur. Wel belangrijk als je zoals ik een zoon hebt met autisme. Maar eens een dagje de regels aanpassen, dat kan best wel. Volgens mij zorgt dat zelfs voor een positieve sfeer in huis. Ik gaf hen ook wel de tip om goed na te denken wat ze die dag precies wilden doen.

Stel enkele regels op

Natuurlijk ga ik me niet helemaal ongewapend in de strijd werpen. Ik wou ook enkele regels opstellen, want als ik ze laat doen dan eindigen we misschien met heel wat rommel en een huisdier. Die kids van mijn onderschatten, dat is alvast geen goed plan. Daarom stelde ik zes regels op waar ze zich aan moeten houden.

Kies een dag en spreek begin en einduur af

Wij kozen de laatste vakantiedag om onze zomervakantie in stijl af te sluiten. Maar omdat ze niet pas om 10u in bed zouden zitten en dan in school in slaap zouden vallen, was er ook een eindtijd.

Hoe ging het echt?

Toen ik dit op Instagram poste in mijn stories, kreeg ik veel reacties van andere mama’s dat hun kinderen dit ook al gevraagd hadden. En of ik zeker wou laten weten hoe het ging. Bij deze dus 😉

Hoe verliep dit dan echt?

De dag begon stipt om 7u. Ze wilden graag een ijsje als ontbijt en daarna nog enkele snoepjes en een chocolaatje. Daarna gingen we zwemmen. Als middageten kozen ze voor frietjes. Ze wilden die graag in de frituur opeten. Oké jongens!

Schermtijd was er ook. Na het middageten bijvoorbeeld en ’s avonds voor het slapengaan. In de namiddag wilden ze graag een fietstochtje doen en naar de Warande. Dat is een grote speeltuin in de buurt. Als avondeten kozen ze voor pannenkoeken. Ik dacht echt dat ze buikpijn gingen krijgen, maar dat is niet gebeurd.

Waar antwoordde ik nee op?

Ze vroegen ook wel enkele dingen, waarbij ik nee antwoordde zoals:

• Wil je 90 minuten met mij voetballen? Zot!
• Gaan we naar Bellewaerde? (We hebben een abonnement, maar ondertussen zijn we al 3 keer geweest en hebben het een beetje gehad). Nee, vandaag niet.
• Mag ik alle snoepjes opeten die we in huis hebben? Nee!
• Mag ik iets uit de automaat? Weeral snoep…nee!

Gaan we dit nog eens herhalen?

Ja! Het was eigenlijk echt een fijne dag. Ze maakten weinig ruzie, want ze moesten wel samenwerken. Nee zeggen zit vaak zo ingebakken, dus in het begin moest ik echt wel mijn best doen om telkens ja te antwoorden. Maar naarmate de dag vorderde, ging het steeds beter. Ze hebben er ook niet super hard van geprofiteerd, behalve dat snoepen dan. Ondertussen zijn ze al aan het nadenken over hun volgende ja-dag. (volgend jaar ergens, want 1 keer per jaar lijkt me wel genoeg.)

Wie durft dit ook eens 😉?