Het moederschap: alle gevoelens naast elkaar

Wie had ooit gedacht dat het zo’n rollercoaster van emoties zou worden? Ik alvast niet. Ondertussen ben ik bijna 9 jaar mama en wat ik geleerd heb is, dat alle gevoelens perfect naast elkaar kunnen staan.

Het moederschap en alle gevoelens naast elkaar

Je kan de ene dag de mama zijn die zegt dat ze het moederschap lastig vindt. Die de vakanties met de kroost met tegenzin tegemoet ziet, omdat die zo afmattend zijn. Je mag de moeder zijn die jankt omdat je dagen er altijd hetzelfde uitzien. De andere dag kan je de mama zijn die geniet van hun fratsen, de vele knuffels en hun eindeloze verhalen. Die haar hart verwarmt aan hun vrolijkheid en de liefkozingen voelt tot in de toppen haar tenen. Je kan ook de mama zijn bij wie dit elk uur omkeert, soms om de vijf minuten. Dat is helemaal oké.

Het is normaal om je zo te voelen

Je mag met weemoed terugdenken aan de tijd zonder kinderen. Toen er nog tijd was voor jezelf, waar je niet altijd het goede voorbeeld moest geven. Balen over het feit dat ze je helemaal leegzuigen. Dat het opvoeden geen ding is dat je even doet met twee vingers in de neus. Maar eerder met wallen tot op de grond en grijze haren. Je mag pijn hebben dat je er niet elke dag van geniet en blij bent dat ze in bed liggen. Het is oké dat je niet weet hoe je het moet doen, dat ouderschap en vaak zoekende bent. Dat hoort erbij en is normaal.

Er is niks mis mee met te benoemen hoe je je voelt

Zeggen dat je blij bent dat ze eens een nachtje bij oma en opa slapen, maakt van jou geen slechte moeder. Gaan sporten ’s avonds en daarmee opgelucht het bedritueel ontlopen, zorgt er niet voor dat je een gemene mama bent. Het is zelfs goed om voor jezelf te zorgen. Zodat er weer wat ademruimte vrij komt en je batterijen opgeladen zijn.

Dat zegt niets over hoe graag je je kids ziet

Al dit bovenstaande zegt niets, helemaal niets, over het feit hoe graag je je kids ziet. Je kan elke dag zo hard je best doen en toch overwegen om ze naar de Noordpool te zenden zonder retourticket. Over vijf minuten kan je er weer anders over denken. Dat komt omdat we dit allemaal moeten combineren. Ons werk, ons gezin en het liefste ook nog een boeiend sociaal leven ernaast. Het is dus heel normaal dat je al die gevoelens tegelijk voelt. Er rust nog teveel een taboe op het feit dat je blij moet zijn met je kinderen. Want je heb ze zelf gekozen. En natuurlijk ben je er blij mee! Alleen niet ALTIJD.

Hebben jullie dat ook?

Lees ook: De mama die moe is