Hoe overleef je de zomervakantie met kids?

Ik ben een gelukzak, ik weet het. Veel tijd samen met de kids. Maar 9 weken is nu net wat te veel van het goede. Want die kleine aapjes zijn best vermoeiend. Ze vervelen zich snel en wat is er nu leuker dan je broer plagen en pijn doen? Of mama haar geduld danig op de proef stellen?!

Twee maanden verlof met kids

Ik schreef er vorig jaar al een blog over. Dit jaar wist ik dat het best pittig zou worden met een peuter, kleuter en een baby. Dus bedacht ik wat tips zodat we die vakantie allemaal zouden overleven. Hier komen ze.

Tips als je thuis bent met de kids

1. Plan iedere dag één activiteit

Dat hoeven geen grootste dingen te zijn. Veel dingen zijn ook gratis, zoals speeltuinen of picknicken. Maar ga iedere dag ergens naartoe. Want kindjes zijn altijd veel flinker buitenshuis!

Winkelen met kids

Dat hoeft geen zelfmoord actieplan te zijn. Hier laat ik ze om de beurt dingen zoeken, die ze dan in de kar leggen. Vinden ze leuk en ik weet dat ze steeds terug naar mij (of de kar) komen. Ha!

Laat de kids uit

Ga naar buiten. Vroeger liet ik de hond uit, nu laat ik de kids uit. Laat ze lopen, springen en hun energie kwijt raken. Mat ze goed af, dan slapen ze de volgende ochtend hopelijk wat langer.

Laat ze meehelpen

Maak samen pizza, bak koekjes die je kan versieren of laat ze mee groenten snijden. Ze zijn bezig, jullie hebben eten en ze zijn braaf. Dat je keuken daarna ontploft is, dat moet je erbij nemen. Maar ondertussen slaan ze elkaar het hoofd niet in.

Zorg voor playdates

Terwijl jij met vriendinnen bijpraat, spelen de kindjes samen. Win, win!

Houd een ja-dag

Een dag waarop ze de baas zijn en alles mogen kiezen. Je moet op alles ja zeggen. Wij bouwden wel wat regels in, maar het viel reuze mee en het was fijn. Geen drama’s of gezeur. Klinkt als heaven.

Geef ze een halfuurtje per dag exclusieve aandacht

Bouw samen kampen of ga mee in hun spel. Daarna lukt het vast wel om even de was uit te hangen of iets nuttigs te doen.

Zo wordt het zeker een topvakantie! Bedank me later maar 🙂

Tot gauw,
Mie