
Ik word gek van hun ruzies!
Hadden jullie vroeger ook sappige en zoete dromen over je kinderen? Dat ze vredig en lief gingen samenspelen? Ja, die had ik ook. Nu weet ik wel beter. Want wat ik kreeg is exemplaren die elkaar willen vermoorden of elkaar steeds zitten te jennen.
Hij kijkt naar mij en ademt!
De reden voor hun ruzies zijn te gek voor woorden! Er was al meermaals ruzie omdat de ene naar de andere keek. Ik verzin dit niet. Of omdat de andere ademt en de ene daar niet tegen kan. I kid you not. Dat zijn ruzies tussen twee kids. Natuurlijk moest ik weer speciaal doen en er drie maken. Bij drie kids gaat het zo: ‘Twee kids spannen samen tegen het ene hulpeloze kind. Tot die begint te huilen.’ Gelukkig zijn ze niet zo slim om telkens met dezelfde twee samen te spannen. Het wisselt hier nog vaak. Maar toch denk ik dan: ‘Handig, wat een vredevolle momenten…’
Gezeur en gedoe
Het valt niet mee als ze dit gedrag ook iedere dag opnieuw vertonen in de vakantie. Ik heb geen zin in 9 weken gezeur en gedoe. Daarom moeten ze van mij 4 weken op sportkamp. Ook al ben ik thuis. Dat geeft me rust in mijn hoofd én zo raken we elkaar niet kotsbeu tegen het einde van die periode.
Als we samen zijn, dan plannen we elke dag wel iets. Want als we niet thuis zijn, dan zijn ze wel elkaars vrienden. Dan zorgen ze voor elkaar en vergeten ze die eeuwige strijd (voor even).
Ik hou toch van jou
Soms denk ik: ‘Waarom erger ik me zo aan die ruzies?’ Ik zet dan mijn noise canelling koptelefoon op (beste koop ooit!) en negeer ze even. Als het te erg wordt (schoppen of slaan), dan ik zet ze in time-out of stuur ze naar hun kamer. Enkele dagen geleden hoorde ik een gesprek tussen de middelste en de jongste. Het ging over boos zijn en ruzie. ‘Ik ben nu even boos op je, maar dat wil niet zeggen dat ik niet van je hou. Want dat doe ik wel.’ Dat zei de middelste. Mijn hart. Die woorden zeg ik ook vaak tegen hen, want ze krijgen me nogal gek met hun ruzies. Als ik boos word, dan probeer ik daarna altijd wel uit te leggen waarom.
Hoe gaat het bij jullie? Ook veel ruzies?
Lees ook: Hoe word je niet gek van je kid? Vijf tips!


5 reacties
Inge
Troost je met de gedachten dat het hier met dat drietal van ons niet anders is. De halve camping kan meegenieten van het geschreeuw, geruzie en slaande deuren van onze mobile home. Dat dat ding nog overeind staat is een wonder!
Helaas gaat het geruzie dus gewoon mee op vakantie. 😭 en voor nu hebben we ze alle 3 een aparte kamer gegeven voor een time out. Straks laten we ze wel even afkoelen in het zwembad. Maar nu rust in de tent voor 5 minuten. 😜
Mieke
Het is inderdaad een troost. Niet fijn hé, zoveel ruzies. Ik weet dat het erbij hoor, maar ik erger me er enorm aan. Bedankt voor de steun!
Jessica
Aah echt zo herkenbaar! Vooral mijn twee jongens zijn echt af en toe draken tegen elkaar! Ze kunnen niet met en niet zonder elkaar. Zoeken elkaar steeds weer op en zitten elkaar dan in de weg. En dan zitten we nog maar in de 2e vakantie week en moet mijn vakantie nog beginnen.
Mieke
Ja, hier is het net zo. Ze dagen elkaar steeds uit en dan komen er natuurlijk tranen. Wij hebben er hier al vier weken op zitten, nog vijf te gaan. Dit duurt echt veel te lang. Bedankt voor de steun!
Goofball
Ik kus mijn pollekes maar in alle eerlijkheid kan ik zeggen dat het tussen mijn jongens meestal goed gaat. Al zorgt het leeftijdsverschil er wel voor dat ze niet altijd graag met hetzelfde spelen en dat leidt tot frustraties, maar doorgaans splitsen ze zichzelf dan op en zitten beide te mokken. Zielig, maar wel niet luidruchtig.