hoera bedtijd kids mama
doodeerlijk

Hoera, het is eindelijk bedtijd voor mijn kids!

Deze gedachte flitste meermaals door mijn hoofd deze week. Welkom in mijn leven. Ik heb drie kids. Dus is er altijd wel ééntje aan het wenen. Ik kan een kinderkoor beginnen met zeurende knaapjes. Soms is het hier mega gezellig. Daarom ben ik blij als het dan eindelijk bedtijd is.

Blijf in uw kot

Vooral nu we allemaal in ons kot moeten blijven door die Coronamaatregelen. Natuurlijk weet ik dat het nodig is. Ik ben de eerste om te roepen dat iedereen in zijn kot moet blijven. In de winkel ben ik op het hysterische af, als iemand te dichtbij komt. En als ik aan het lopen ben en iemand moet passeren, dan steek ik als een zottin de straat over. De beelden van de serie Cordon blijven in mijn achterhoofd spoken.

Nee, dat mag niet

Maar ik dwaal af. Mijn lieve kindertjes kunnen er wat van. Oké, ik snap dat het voor hen ook niet gemakkelijk is. Mogen we naar de speeltuin? Nee. Is het goed als we buitenspelen op straat? Nee. Mogen we naar school? Nee. Kunnen we onze vriendjes zien? Nee. In plaats daarvan zitten ze opgescheept met hun zeurende broer(s) en hun zagende ouders. Je zou voor minder ambetant worden.

Natuurlijk mag schermtijd

En ik heb dan nog geluk. Voor thuiswerkende ouders is het waarschijnlijk helemaal moeilijk te combineren. Om videogesprekken te doen met een jengelend kind aan je been. Of om deadlines te halen terwijl je kids ook wat aandacht eisen. Maar soms denk ik: pff zeg, wat is het vermoeiend! Dan wil ik ook wel even in de zetel uitblazen. Vroeger was schermtijd niet toegestaan. Ondertussen zeg ik: Tuurlijk doen we dat! Alles om even wat rust te hebben ;-).

Hoera, bedtijd

Gelukkig mag lopen ook nog. Na de Coronacrisis gaan we allemaal super sportief zijn. Want wie wil nu niet even weg zijn van zijn gekmakende kids? Natuurlijk ben ik dankbaar met de tijd met hen. Dat ik ze niet moet wegdoen om te kunnen werken. Want dat breekt je hart. En ik zie ze ondanks alles ongelofelijk graag. Maar dat doet niks af van het feit dat elke avond blij ben dat die bedtijd inderdaad aangebroken is. We overleefden weer een dag.

Hoe zit het bij jullie? Houden jullie het nog vol?

Ik ben Mie. Mijn blog gaat over het moederschap. Ik neem je mee op avontuur met de nodige humor en drama. Hier vind je vooral eerlijke en herkenbare verhalen.

2 reacties

Een reactie achterlaten