Dit ervaar ik als jongensmama
Met drie jongens onder mijn vleugels, kun je wel zeggen dat ik een jongensmama ben. In deze blog vertel ik over mijn ervaringen als jongensmama.
Als jongensmama herken je vast deze zaken
Als je een jongensmama bent, dan herken je vast deze onderstaande voorbeelden.
- je te pas en te onpas dingen hoort zoals: “Mijn piemel zit niet goed”. (tof zo in de winkel)
- ze meer gescheurde, dan nog goeie broeken in hun kast hebben.
- ze er elke dag wel een nieuwe blauwe plek of een wonde bij hebben.
- je jongens altijd op elkaar springen.
- de pipi-en kakagrapjes nooit veraf zijn.
- ze voor het plezier vechten met elkaar. Stampen, krabben… wat moet je anders doen he?
Typische jongensdingen
- de onderbroek af en toe af moet. Om dan te friemelen daarbeneden.
- het hen geen hol kan schelen wat je hen aandoet. Ze doen alles aan zonder morren. Wel gemakkelijk, geen drama ’s morgens.
- mama hun liefste is.
- je MOET ingrijpen, voor je met één naar spoed moet. Ze kennen soms echt hun kracht niet.
- ze van elk bos wel een stok of een steen mee naar huis moeten nemen.
- je jongens erg luidruchtig zijn. Ik moet me nooit afvragen waar ze zitten, herrie genoeg.
- ze overal op willen klimmen. Nee, je kleinste broer is geen klimtoren!
Vul gerust aan!
Lees ook: De broederband: thuis elkaars grootste concurrenten
Mieke
Ik ben Mie. Mijn blog gaat over het moederschap. Ik neem je mee op avontuur met de nodige humor en drama.
Dit vind je misschien ook leuk
Wat als er een stopknop op de kids zou zitten?
Hoera, het is eindelijk bedtijd voor mijn kids!
12 reacties
Moederschip
Stokken en stenen sleept mijn dochter ook mee naar huis, en pipi/kaka grapjes vindt ze ook plezant 😀
Ze is inderdaad wel véél minder luid maar oh die aankleeddrama’s zijn echt vreselijk!
miekids
Ja, daar kan ik inkomen. Die drama’s zijn waarschijnlijk erg lastig. Oké, sommige dingen gelden dus ook voor meisjes ?.
Vera
Ik heb een zoontje van 7 en herken bijna alles. Maar helaas is hij wél kieskeurig in zijn kleding. Niks geen leuke streepjes. Er moet nog altijd minstens een graafmachine of een dino op zijn T-shirt of trui staan. Maar ook wat betreft kledingstukken zonder plaatjes – zoals een jas – weet hij precies wat hij wil. Of eigenlijk meer: wat hij niet wil. Niet altijd gemakkelijk.
miekids
Ja, lijkt me inderdaad niet gemakkelijk. Mijn jongens zijn daarin helemaal niet geïnteresseerd. Ergens vind ik dat wel jammer, maar gemakkelijk is het ook wel.
ingebeleeft
Ondanks dat 2/3 van mijn kinderen van het mannelijke geslacht is, komt dit bekend voor. Onze oudste knul roept te pas en te onpas. Kijk nu is ie klein en oh ’s ochtends heel groot. Wil met mama trouwen, had binnen 5 seconde een winterjas geshopt en zuslief heeft een half uur getwijfeld. Het verschil tussen jongen en meisje wordt bij ons met de dag groter. De jongens gaan steeds vaker stoeien. Ja die van 4 en 1,5 jaar gaan echt als een malle samen. Tot irritatie van zuslief.
miekids
Haha, ja kan ik me inbeelden. Grote zus denkt zeker: Wat doen die toch. Ben al bang voor wanneer kleine broer mee zal doen, dan is het helemaal een circus hier.
Evi
Zalig herkenbaar! Al klopt dat van die kleren hier niet (tegenwoordig mag ik zelfs de kamer niet meer in voor de kleren gekozen zijn. Ik hoef je er natuurlijk niet bij te vertellen dat de kleuren vaak niet matchen en er hier discussies zijn over dat bepaalde kleren toch niet echt in dat seizoen gedragen kunnen worden).
miekids
Hier totaal niet. Maar ik hoor nog van anderen dat ze dit ook hebben met hun jongens. Het zal toch eerder aan het karakter, dan aan het geslacht liggen dan.
Goofball
zeer herkenbaar. Heel handig om te kleden (al hebben ze wel favoriete prints maar uiteindelijk kan ik ze vrijwel alles aandoen).
en ja, stokkenverzamelingen overal, stenen, klimmen, kloppen
en “piemel friemel” liedje zingen met bijhorende actie jammer genoeg ook ja.
miekids
Ja gezellig dus ?.
iliveformydreams.com
Dit ga ik allemaal nog krijgen met m’n zoontje van bijna 15 maanden 😉
miekids
Dat staat je nog allemaal te wachten, haha. Maar fijn is het wel hoor!