Mijn huis is een bos

Verzamelaars

In het weekend gaan we graag eens wandelen. In het bos of langs het water. Nu het herfst is, ligt de grond bezaait met vruchten. Mijn kapoenen doen niets liever dan liggen graaien en alles (maar dan ook alles!) in hun zakken te proppen. Als hun zakken vol zijn, dan worden de zakken van mama ook aangeslagen. Op zich is daar niets mis mee. Ware het niet dat ze bij thuiskomst alles mee naar binnen verhuizen.

Overleven op kastanjes

Ik woon momenteel in een bos. (ja echt!) Je struikelt er over eikels, gaat zitten op bladeren en van de tamme kastanjes kunnen we zeker tien dagen overleven. Kleine broer is ook dol op die eikels en gooit ze doodleuk in elk spleetje en hoekje waar je nét niet bij kan. Gelukkig verdwijnen er elke dag op mysterieuze wijze heel wat van hun verzameling. Echt geen idee wie die stiekem weggooit. Wat een geluk dat er geen bomen doorheen vloertegels groeien!

Toch blij met de herfst

Nu maar hopen dat de eekhoorns snel de eikels verstoppen en dat de kastanjes door ander kindjes worden meegenomen. Maar we klagen niet (te veel) hoor. Want lang leve de herfst! Waar ik niet loop te puffen en alleen maar binnen zit voor de ventilator. Wat is het heerlijk om een frisse neus te halen en daarna lekkere chocolademelk en pannenkoeken te eten. Mijn favoriete seizoen. Dus die vruchten neem ik er wel bij ?.

Zijn jullie kids ook zo’n verzamelaars?

Tot gauw,
Mie