brieven

Mijn oudste zoon is 8 jaar!

Zoals de traditie het wil, schrijf ik elk jaar een brief. Dit jaar is het weer zover. Het is wel tof dat er in de 40 dagen bloggen enkele speciale dagen zitten. Zoals gisteren (toen was ik 13 jaar samen met manlief). Vandaag dus de verjaardag van mijn zoon.

Lieve zoon,

Je bent al acht jaar vandaag. Acht al, ik kan het nauwelijks geloven. Het is alsof ik twee keer knipper met mijn ogen en de tijd me uitlacht en heel erg inhaalt.

Ik weet nog perfect hoe klein en schattig je was. Je bent nog steeds schattig, maar klein ben je niet meer. Dat voel ik als je op mijn schoot komt zitten. Ondertussen ben je uitgegroeid tot een grappige, slimme kerel. We zijn trots op je. Je maakt de wereld beter op je eigen manier. Je hart is goudeerlijk en je emoties zijn puur. Een vat vol emoties, die nogal snel veranderen als er iets niet gaat zoals je het in je hoofd had.

Je bent het gelukkigst in een omgeving die je goed kent. Of dat je op voorhand weet wat er komt. We proberen daarin mee te gaan, maar we staan ook aan de zijlijn te supporteren om nieuwe dingen te proberen. Het is een voorrecht om met jou op weg te gaan. De weg is hobbelig, nooit saai, je doet alles op jouw eigen, unieke tempo.

Je maakt ons leven rijker, onze taak als ouders is een serieuze opdracht. We gaan van zonnige momenten, naar donkere, maar de regenbogen maken dit de moeite waard. Ik zal er altijd voor je zijn en blijf herhalen hoe geweldig je bent. Je kan meer dan je zelf denkt. Want ik geloof in jou.

Gelukkige verjaardag lieve schat!

XXX

Tussenstand: 4/40
Meer over de blog-challenge lees je hier.

Ik ben Mie. Mijn blog gaat over het moederschap. Ik neem je mee op avontuur met de nodige humor en drama.

8 reacties

Laat een reactie achter

%d bloggers vinden dit leuk: