Hoe mijn kids bedtijd zo lang mogelijk uitstellen

Mijn kids hebben een hekel aan bedtijd. Daarom stellen ze dat moment vaak uit. Dat doen ze zo.

Medaille om hun bedtijd uit te stellen

Slapen lukt niet zo goed bij ons. Als er een kampioenschap bestond voor “de beste bedtijduitstellers”, dan zouden ze zeker een medaille winnen. Slapen in de auto of op de fiets? Geen probleem (zie foto).
Maar in bed? Nee hoor! Nochtans houden we een vast slaapritueel aan. Eerst wat televisie, daarna nog even spelen/knuffelen en dan is het bedtijd. “Nog vijf minuutjes mama?”. “Ik ben nog niiieeet moe” zegt de kleuter terwijl hij in zijn ogen wrijft en zowat omvalt van de vaak. Zo proberen ze telkens om dat bedmoment uit te stellen. Na wat toegeven houd ik wel mijn been stijf. Anders lig ik eerder te slapen dan zij.

Excuses in overvloed om bedtijd uit te stellen

Als ik hen eindelijk in hun bed krijg, lees ik nog een verhaaltje voor. Maar dan begint het opnieuw. “Blijf je nog even hier mama?” vraagt de jongste poeslief. Met van die puppy-ogen. Ik heb nog zoveel te doen, denk ik. “Ik vind slapen niet leuk.” zegt de oudste. Wat?! denk ik dan. Is dit echt een kind van mij? Verdere excuses herhalen zich iedere avond. Ik mag 153 keer naar boven rennen, want altijd hebben ze wel iets nodig. De ene keer is zijn neus vuil, de andere keer moet hij dringend zijn grote dorst lessen, heeft hij zin in een pak friet of wil hij nog een zoen of dertig. Zucht.

Als ze eindelijk slapen en na wat werk, plof ik me in de zetel. Nu even genieten, zalig.
Tot ik…een kwartier later in slaap val. Kwijlend en scheefhangend in de zetel. Topavond.

Tot morgen,
Mie