Dansen voor meisjes? Mijn zoon volgt dansles!

Ja, je leest het goed. Mijn zoon volgt dansles. Geen breakdance of streetdance, maar gewone dansles. Met alleen maar meisjes en hij als enige jongen.

Mijn zoon volgt dansles

Sommige mensen kijken raar op als ik dat vertel. Ik begrijp nog altijd niet goed waarom. Hij danst graag. Schudden met zijn poep en dansen door de kamer is zijn favoriete bezigheid. Hij is ook heel muzikaal, waardoor hij vaak liedjes zingt. En als je zingt, dan moet je dansen natuurlijk.

Vorig jaar vroeg ik hem of hij het leuk zou vinden om op dansles te gaan. Ik stond daar eigenlijk niet echt bij stil. Voor mij voelt dat normaal. Hij danst graag, dus dan mag hij op dansles. Logisch, niet? Maar blijkbaar is het nog steeds niet overal zo. Het is toch niet omdat het een jongen is, dat hij niet mag dansen. Dat is toch al te gek! ‘Jongens die voetballen en meisjes die dansen’. Gelukkig denken we hier nu anders over dan vroeger. Want meisjes kunnen net zo goed voetballen en jongens mogen net zo goed dansen.

Hij is de enige jongen, maar dit maakt niets uit

Hij is de enige jongen tussen allemaal meisjes. Toen ik even polste of hij dat wel leuk vond, zei hij dat het niets uitmaakt. En inderdaad, hij heeft gelijk, eigenlijk maakt dit niets uit. Zolang hij het leuk vindt, is het helemaal oké. Hij krijgt trouwens dansles van een meester, wat ook leuk is. Verder vind ik eigenlijk best stoer dat hij zijn hart volgt. Hij vertelt open over zijn dansles tegen zijn klasgenoten en niemand vindt dit raar. ‘That’s my boy‘, denk ik dan trots.

Ga voor je eigen geluk

We kunnen echt nog iets leren van onze kinderen. Want we moeten niet steeds iedereen in hokjes steken. Jongens voetballen en meisjes dansen, dat zal je me dat nooit horen zeggen. Iedereen mag zelf kiezen wat hij of zij leuk vindt. En hopelijk hebben ze later genoeg zelfvertrouwen om voor hun eigenlijk geluk te kiezen en zich niet af te vragen of het wel sociaal wenselijk is.

Welke hobby’s hebben jullie kids?