Afscheid nemen bij kinderen loopt moeilijk: wat kan je doen?
Het afscheid nemen van school/crèche of bij een kampje, dat is voor veel kinderen moeilijk. Vandaag vertel ik wat jullie dan kunnen doen.
Table of Contents
Afscheid nemen is moeilijk
De moeder die haar kind afzet terwijl het huilt. Die moeder ben ik vaak geweest. Dan ga je naar naar buiten met een rotgevoel. Mijn moederhart in stukken. Want alles in jezelf schreeuwt dat je het verkeerd is wat je doet. En toch laat je hem daar achter. Omdat je niet anders kan. Dan tel je de uren, tot je hem weer kan halen… Ik heb het zo vaak gehad.
Tranen bij afscheid zijn oké
Het is een leerproces. Zowel voor jou, als je kind. Vaak weent je kind al na een paar minuten niet meer en is hij snel afgeleid. Terwijl jij de hele middag met een rotgevoel zit. Het helpt om te denken dat ze in goede handen zijn. En als jij je echt niet goed voelt, ween dan ook maar even. Helemaal oké.
Wat kan je doen om het afscheid gemakkelijker te maken
Ondertussen heb ik al ervaring met afscheid nemen. Mijn kinderen hebben wat last van scheidingsangst. De zaken die ik straks opsom, die werken voor mijn kinderen. Maar elk kind is anders, dus misschien werken ze niet bij die van jou. Maar misschien ook wel.
Tip 1: Huilen mag
Huilen bij afscheid, dat mag. Het is zelfs beter dat die emoties eruit zijn, dan dat ze die opkroppen. Leuk is het niet, maar weet dat die gevoelens er mogen zijn. Een dikke knuffel helpt altijd.
Tip 2: Geef iets mee van thuis
Geef een knuffel mee, of iets herkenbaars van thuis. Dat geeft rust en brengt troost.
Tip 3: Maak samen een routine
Een routine geeft houvast. Je kan bv. nog even blijven tot het kamp(je) begint, daarna nog een kus en vertrekken. Zo weet het kind wanneer je zal vertrekken en voelt het zich veiliger.
Tip 4: Vertel wat je al weet
Stel ze gerust, dat werkt vooral bij oudere kinderen. Vertel wat je al weet. Veel kinderen vinden de eerste dag van een kamp(je) spannend. Maar eens ze weten hoe het eraan toegaat, lukt het vast wel.
Tip 5: Ga niet zomaar weg
Zelfs als het kind eens flink aan het spelen is, zwaai dan nog eens. Laat weten dat je vertrekt. Dan is het kind later niet in paniek dat hij je niet meer vindt.
Tip 6: Teken een hartje op de hand van je kind
Je tekent een hartje op de hand van je kind. Daarbij zeg je het volgende: ‘elke keer als je mama mist, dan druk je op dit hartje. Zo krijg je een knuffel toegestuurd. Mama heeft dit ook op haar hand en zo denkt ze ook aan jou’. Probeer het maar, het werkt zeker.
Tip 7: Probeer je niet teveel zorgen te maken
Ik weet, het is niet fijn als je kind steeds huilt als je hem moet afzetten. Maar als jij al op voorhand gestresst bent, dan zal het vast nog moeilijker gaan. Kinderen hebben daar speciale voelsprieten voor. Dus blijf rustig en kalm. Het komt goed.
Huilen jullie kids ook bij het afzetten?
Lees ook: mijn gevoelige jongen
6 reacties
MamaJezzblog
Zo rot weg gaan als ze zo verdrietig zijn. Onze middelste huilde ook vaak bij afscheid. De jongste nu heel af en toe. Hier liet de opvang vaak wel even weten dat het snel daarna goed ging en hij lekker aan het spelen was. Dat gaf wel een fijn gevoel voor de rest van mijn werkdag.
Mieke
Wat lief zeg dat ze dit lieten weten. Ja, echt geen leuk gevoel he.
Evi
Wat een goeie tips! Onbewust heb ik er een aantal van toegepast toen Tuur net naar school begon te gaan. Die eerste maanden waren verschrikkelijk, hij schreeuwde en huilde en leerkrachten moesten hem echt van me aftrekken, zo hard hield hij me vast. Ze hebben toen ook wel heel vaak gestuurd dat hij na een paar minuten al ok was en vrolijk aan het spelen was, maar toch. Ik had het liever anders gezien. Intussen zijn we een paar jaar verder en heeft hij met afscheid nemen van ons gelukkig niet al te veel problemen meer.
Mieke
Ja, hier was dit net zo bij de oudste. Lastig he. Het blijft soms nog moeilijk als hij het ergens niet kent. Maar gelukkig groeien ze daarin.
fiekefatjerietjes
Goeie tips! Wij hebben ook zo’n periodes doorgemaakt vroeger, vooral in de crèche en in de peuterklas. Nu loopt Juliette soms vrolijk de schoolpoort door zonder nog een zoen te vragen; ze ziet dan meteen een vriendje of vriendinnetje en weg is ze. Liever zo, want die dagen waarop ik haar in mijn hoofd nog hoorde krijsen als ik al onderweg was naar het werk, vreselijk…
Mieke
Ja, dat is waar. Ik had het liever ook anders gezien. Maar gelukkig groeien ze daarin.