Mannen en vrouwen hebben een andere opvoedingsstijl
Mijn man en ik hebben een andere opvoedingsstijl. Dat merkte ik heel erg toen ik vorige week in het zwembad stond met mijn baby van achttien maanden. Hij wou op de glijbaan. Zonder problemen klom hij erop, maar om eraf te glijden bood ik hem een handje aan. “Een kind kan al verdrinken in 10cm water”, spookt er steeds door mijn hoofd. Kind glijdt van de glijbaan en wil opnieuw. De trap op en daar gaf ik hem een hand. Na zo’n 30 keren ben ik het beu en probeer ik hem te overhalen om iets anders te doen. Maar het antwoord is: “nee”.
Table of Contents
Manlief heeft een andere opvoedingsstijl
Ik roep naar manlief of hij eens even wil kijken en een handje geven. Dat waren mijn letterlijke woorden voor ik vertrek naar het grotere bad om met mijn andere kids te spelen. Even later kijk ik om. Manlief staat niet naast ons kind. Nee, hij staat 1 meter verder tegen de rand van het zwembad en kijkt verveeld om zich heen! Ik zie onze jongste ZONDER hand naar beneden glijden en daarbij een grote golf water in zijn gezicht krijgen. Als ik me naar manlief rep, sta ik hem net niet uit te schelden. Daarop zegt hij doodleuk: “Maar onze kleinste kan het zelf hoor. Hij gaat soms wel eens onder, maar ik ben er snel bij als het zou mislukken.” Ha! Typisch mannen. Ik neem jullie even mee in mijn kijk op opvoeding volgens mannen en vrouwen. Want mannen en vrouwen hebben toch een andere opvoedingsstijl.
Trap van een speeltoestel opklimmen
Moeder: Staat achter de baby en houdt elke stap minutieus in de gaten. Als hij zijn voet even verkeerd zet, dan zorgt de mama reflex dat hij zeker niet kan vallen.
Vader: Laat de baby doen. Gaat even op een stoel zitten en ziet wel wanneer hij eraf valt
Glijbaan afglijden
Moeder: Geeft telkens een hand, zodat hij niet te snel gaat en zeker niet valt.
Vader: Kind glijdt als een tornado naar beneden, valt voorover en staat weer recht. Vader staat in de buurt en kijkt ernaar.
Zetel springen
Moeder: Haalt de kleine bengel uit de zetel, voordat hij er zelfs maar aan denkt om te vallen.
Vader: Zit in de zetel en leest de krant.
Kids bezig houden
Moeder: Verzint de ene activiteit na de ander, want als ze even durft te gaan zitten, dan komen de kinderen jengelen en strijden om haar aandacht. Even alleen naar het toilet gaan is er niet bij.
Vader: Kan rustig een boek lezen, zijn schoolwerk doen of koken. Dit langer dan een halfuur aan een stuk. Geen kind die hem stoort.
Conclusie ouderschap mannen en vrouwen
Dan denk ik: “Wat?! Waarom kunnen mijn kinderen zich maar drie minuten vermaken zonder mij? Ben ik dan te beschermend?” Want mijn kind loopt bij papa wel eens een buil op, maar verder ziet hij er best oké uit. Vanaf nu neem ik me voor om wat minder op hun vel te zitten. Hopelijk laten ze me dan ook wat meer met rust!
Is dit bij jou ook zo, of eerder omgekeerd? Wie ben jij de chille moeder of de beschermde moeder?
Lees ook: Help, ik ben een helikoptermoeder!
Mieke
Ik ben Mie. Mijn blog gaat over het moederschap. Ik neem je mee op avontuur met de nodige humor en drama. Hier vind je vooral eerlijke en herkenbare verhalen.
11 reacties
Mamajezz
Haha dit is zo herkenbaar. De kinderen komen ook altijd van alles aan mij vragen als ik eten kook ofzo. Terwijl ze naast papa op de bank zaten.
mieke
Ja, hier is het net zo!
Kris10
Hier is het omgekeerd. Helikopterpapa versus chille moeder. Kans is wel groot dat wanneer Felix van de glijbaan valt ofzo ik het op foto kan vastleggen. Ik ben dus wel aan het kijken en helemaal niet verveeld.
mieke
Haha, grappig dat het ook omgekeerd kan. Het heeft soms niks met het geslacht te maken.
Moederschip
Haha ik denk dat onze kinderen pech hebben met “2 vaders” dan 😂 Of misschien toch niet, want ik las deze week nog een artikel over risicovol spelen en hoe belangrijk dat is. Heeft veel voordelen!
mieke
Ja, dat is het zeker. Ik zou echt veel liever de chille moeder zijn. Maar ik zie overal gevaar 🙈. Hoewel ik daar al wel beter in ben, dan zes jaar geleden.
Evi
Zo, zo zo herkenbaar! Ik ben hier precies ook veel meer bezorgd dan het lief. En om een duistere reden kan ik dus niets doen zonder dat Tuur rond mij huppelt en wil helpen / meedoen terwijl het lief dus perfect kan werken, koken, in de zetel zitten en Xbox spelen zonder dat Tuur hem stoort. Ik ben benieuwd of de tactiek van wat minder beschermend te zijn gaat werken 😉
mieke
Ik hoop het alvast. Lekker rustig 😉.
fieke
Dat laatste is ZO herkenbaar! Mijn man kan de hele dag werken / gamen / whatever doen, terwijl ik nog maar moet DENKEN aan mijn boek en het is al van ‘mamatje’…
Goofball
minder uitgesproken
en we durven beide wel de kinderen met een ipad laten spelen terwijl we allebei lezen of zelf naar een serie kijken.
ik ga zeker dichter bij hen zijn enz als ze klauteren enz, maar mijn man verbiedt het hen springen in zetel enz ook wel
Mieke
Hier is het wel duidelijker.