Vroeger schreef ik vaak gedichten voor mijn mama. Als ze jarig was, dan deed ik niets liever dan een blad papier nemen en rijmen maar. (Ik hoop dat ze er nog enkele bewaard heeft, toon je die dan eens mama?) Vandaag kroop ik nog eens in mijn pen en begon ik te rijmen. Dit is het resultaat! 😊 Mijn drie musketiers mijn lieve schatten, wat zie ik jullie graagsoms ben ik knorrige mamaen een grote zaag. maar weet dat ik mijn best doe elke dagvaak met een traanmaar ook veel met een lach wat ben ik dankbaar dat jullie er zijnblijf nog maar heellang lekker klein. die gebroken nachtenga ik…