twee maanden thuis zomervakantie
doodeerlijk

Twee maanden thuis met de kids in de zomervakantie

Als leerkracht in het basisonderwijs heb ik behoorlijk wat vrije vakantiedagen. Dat is niet altijd een zegen. Ja, ik weet het, ik mag niet klagen. Twee maanden thuis, wie zou dat nu niet willen? Geen stress, geen werkdruk, geen rush.

De 10 minuten zonder ruzie zijn de beste van de dag

En toch… Als ik alleen met mezelf thuis was, dan zou ik inderdaad niet klagen. (Of toch, misschien zou ik me dan wel vervelen.) Maar nu? Geen tijd voor! Ik heb drie aapjes die mijn aandacht vragen. Kindjes die steeds hetzelfde speelgoed willen of altijd op HETZELFDE moment op de schommel willen zitten (van beurtrollen en delen hebben ze nog nooit gehoord). Ze doen elkaar pijn en de 10 minuten dat ze zonder ruzie samenspelen zijn veruit de beste minuten van de dag. Vooral de laatste week. Ze zijn elkaar meer dan beu.

Knutsel-, bak- en troostmoeder

Bovendien is mijn huis nu een speelgoedwinkel waar alles overhoop ligt. Mijn haren zijn zowat grijs. Het is alsof de kruimels zich ’s nachts vermenigvuldigen en mijn kindjes een wedstrijd om-ter-meest-rommel-maken houden. Stilaan verander ik in een knutsel-, bak- en troostmoeder. Mijn geduld bereikt ongekende grenzen en is meestal tegen 10 uur al op voor de dag. Tegen 14u vraag ik me af of het al bedtijd is en vind ik dat ik een glas cava verdiend heb. 

Natuurlijk is het fijn om veel tijd met hen door te brengen, maar iedereen met een beetje verstand weet dat kids animeren veel vermoeiender is. Soms ben ik oprecht blij dat de vakantie voorbij is en ik weer aan het werk kan. In mijn klas luisteren de kinderen tenminste wel naar me! Ja ik weet het, ik hoef niet te puzzelen met verlofdagen. Ze moeten niet verplicht op kampjes of naar oma en opa. Ze kunnen gewoon thuis blijven. Daar ben ik heus wel dankbaar voor. 

Veel naar buiten

Eigenlijk gaan we ook heel veel naar buiten. Speeltuinen bezoeken, wandelingen maken of met water kliederen… het hoeft geen geld te kosten om leuk te zijn. Als mijn bengels ergens anders zijn, dan zijn ze ook veel flinker. Helaas werkte het weer deze zomer nogal tegen! Mijn belangrijkste taak tijdens de vakantiedagen en weekends? Mijn kids in leven houden. Hoge verwachtingen heb ik niet (meer). Als ze ’s avonds alledrie nog in redelijke staat zijn, dan beschouwen we dit als een goede dag. 

Iedereen is altijd jaloers op ons

Manlief staat ook in het onderwijs. Iedereen is altijd jaloers op ons. “Amai, zoveel dagen samen thuis!” Ze zien alleen maar de mooie kanten. Maar laat ik eerlijk zijn, dit komt ons huwelijk niet altijd ten goede. Na 9 weken zomervakantie samen staan we dus praktisch op scheiden. Dan hebben we al meer ruzies en ergernissen gehad dan in heel het jaar. Het is gewoon strontvervelend dat hij er ook STEEDS is en overal commentaar op heeft! Voor ons hoeft die zomervakantie ook niet zo lang te duren. Laat ons zeggen dat we allebei opgelucht ademhalen als het september is.

Hoe gaat dat bij jullie?

Lees ook: Hoe overleef je de vakantie met kids?

Ik ben Mie. Mijn blog gaat over het moederschap. Ik neem je mee op avontuur met de nodige humor en drama. Hier vind je vooral eerlijke en herkenbare verhalen.

8 reacties

  • inge

    Het viel me dit jaar pas op dat jullie in België zo lang zomervakantie hebben. Als je dan in het onderwijs zit, ben je ook echt tegelijk met de kinderen vrij.

    Wij zitten allebei niet in het onderwijs, hebben de kinderen in Nederland 6 weken vrij. Normaal gaan we er 3 weg en de andere 3 zijn we aan het werk en de kinderen naar de opvang. voor ons daarom goed te ondervangen.

    Toch zijn de kinderen nu (week 5 en al veel slecht weer) het beu en willen graag naar school. Voor iedereen beter 😉 (de 3 R-en)

  • Moederschip

    Ik heb echt medelijden met juffen die ook mama zijn! Twee maanden bij je kinderen, ze mogen het hebben 🙂 Kan geloven dat je daar echt gek van wordt, want vakantie is dat helemaal niet. Ik vind twee weken al het maximum haha. Inkorten die handel!

  • Evi

    Ik denk dat velen enkel het mooie plaatje zien als in jullie hoeven geen opvang te zoeken tijdens de schoolvakanties. Maar eerlijk, tonnen respect voor jullie! Want ik kom na een week thuis te zijn met Tuur al zot. Wat meteen ook de reden is waarom wij zo vaak op uitstap gaan, ik vind dat makkelijker dan hem thuis een hele dag te moeten entertainen 🙂

  • goofball

    Ik vraag af hoe mijn ouders (beide in onderwijs) het vroeger met ons deden. We gingen een deel van de zomer op vakantie en de rest waren we effectief gewoon thuis. In mijn geheugen entertainden mijn ouders mij nooit maar speelde ik de hele zomer op straat (rustige lokale straat) met de andere kinderen. Maar uiteraard was dat maar vanaf een bepaalde leeftijd (alhoewel toch al als kleuter) en uiteraard moeten er regendagen geweest zijn enz, maar dat herinner ik me dus niet. Ik had wel ook een veel oudere zus die zich vast over mij wat ontfermde indien nodig.

    Zelf vind ik de zomer geen enkel opstakel omdat mijn kinderen de hele zomer naar de speelpleinwerking om de hoek (of op kampje) gaan behalve die 2 weken dat we zelf op reis gaan. Dus de zomer is voor mij enkel 2 weken weg van thuis en voor de rest blijf ik compleet in de routine van boterhamdoos s ochtends, kindjes op tijd wegbrengen, kindjes op tijd ophalen. En ze vinden het zalig.
    Is dat geen optie voor jou: ze wat vaker naar een speelpleinwerking of kamp brengen? Het is niet omdat jij niet werkt in de zomer, dat je kinderen moeten thuis zijn toch? Zo zou je misschien eens een week break voor jouzelf kunnen plannen in die zomer die ook echt een break voor jou is? Dat zou vast veel deugd doen. Waarom niet?

    • Mieke

      Ze deden drie kampjes. Gelukkig. Meestal in de namiddag. Want meer kan de oudste niet aan, dan wordt het te druk in zijn hoofd. Maar toch is het nog niet genoeg voor mij, oeps.

Een reactie achterlaten