persoonlijk

Vaarwel 2021: een moeilijk jaar

2021, het was geen topjaar. Eigenlijk een jaar om rap te vergeten. Ik neem jullie mee naar het begin.

Ik gleed af

De winter van 2020-2021 was verschrikkelijk. De jongens wisselden elkaar steeds af in ziek zijn. De jongste werd een vreselijke nachtbraker, de oudste kreeg de diagnose ASS en had veel woede-aanvallen. Er was ook Corona die maar hardnekkig in de buurt bleef rondhangen, waardoor ik geen tijd meer had om voor mezelf te zorgen. Als ik eens een uurtje tijd nam, dan bleek dit niet meer genoeg om op te laden. En zo gleed ik af. In een diepe put, een depressie.

depressie over het moederschap

Hulp zoeken vraagt moed

Op een bepaald moment zat ik heel diep. Ik stond bij de beek en kon alleen maar denken: “Als ik daar nu in spring, dan krijg ik eindelijk rust.” De tranen rolden over mijn wangen en ik voelde me zo ongelukkig. Alles was teveel, ik zag geen lichtpuntjes meer. Alleen een zwart gat en ik had geen energie meer over om te vechten. Gelukkig dacht ik ook aan mijn kindjes en mijn lieve man. Ik kon hen niet achterlaten, maar het was wel het moment waarop ik wist dat ik hulp nodig had. Mijn mama en schoonmama sprongen in om voor de kindjes te zorgen, ik zocht hulp bij een psychologe en de dokter startte antidepressiva op. Mijn lieve man nam heel veel taken over en bleef me steunen. Ik kreeg ook heel veel steun van mijn omgeving. Dit alles hielp en zo klom ik beetje bij beetje terug naar boven. Maar het vroeg moed en tijd. Veel tijd. Frustrerend veel tijd. Je kan je misschien niet inbeelden dat je zo diep kunt zitten, maar geloof me, dit wil je nooit meemaken.

Tijd voor mezelf

Maar vandaag sta ik er weer. Daar ben ik dankbaar voor. Dit jaar heb ik best veel geleerd over mezelf. Dat ik oplaad van rust en alleen zijn. Dat het buitenzijn altijd deugd doet. Dat ik mezelf niet mag vergeten. Zorgen voor een ander moeten we niet leren, dat gaat vanzelf. Maar zorgen voor jezelf is minstens even belangrijk. Dat deed ik vroeg niet of veel te weinig. Nu trek ik mijn loopschoenen aan als het even te veel wordt, maak ik avondwandelingetjes om mijn hoofd leeg te maken en zet ik mijn noisecancelingkoptelefoon op als het te luid is. Ik doe middagdutjes en kijk veel minder tv, maar duik liever in een boek. Of ik kleur, blog of haak. De balans vinden tussen tijd voor mezelf en tijd met hen, blijft moeilijk. Ik heb een druk gezin met jonge kindjes die nog veel aandacht vragen. Ook de oudste heeft speciale noden. Maar we proberen. En ik zie het weer zitten. Dat is het allerbelangrijkste. Want zij zijn mijn grote liefdes.

Het moederschap blijft de rode draad in mijn blogs

Bedankt dat jullie hier nog steeds meelezen! Na drie jaar en het werken aan mezelf, stond het bloggen op een laag pitje dit jaar. Maar ik doe het nog steeds heel graag. Ik hoop dat jullie dit jaar wat meer berichten gaan zien, want bloggen is echt een uitlaatklep. Met drie kids heb ik alvast nog voldoende inspiratie. Ook werk ik graag het misverstand dat het moederschap altijd even gemakkelijk is mee uit de wereld πŸ˜‰.

Bedankt voor al jullie berichtjes, liefde en steun ❀! Een heel fijn jaar voor jullie allemaal!

Ik ben Mie. Mijn blog gaat over het moederschap. Ik neem je mee op avontuur met de nodige humor en drama. Hier vind je vooral eerlijke en herkenbare verhalen.

12 reacties

  • Mamablogger

    Een hele dikke knuffel voor jou lieve Mieke! Wat een ontzettende pittig jaar voor jou. Maar wat fijn om te lezen dat het steeds beter met je gaat en je er ook positieve dingen uit hebt kunnen halen. Goed voor jezelf blijven zorgen.

  • Evi

    Je hebt geen makkelijk jaar achter de rug, maar je vond de moed om hulp te vragen en er aan te werken. En daar mag je heel trots op zijn, want dat is niet iedereen gegeven. Ik ben heel blij om te lezen dat het beter met je gaat & dat je er zelfs in slaagde om lichtpuntjes uit die donkere periode te halen. Gun jezelf tijd, maar je komt er wel hoor. X

  • fieke

    Het was inderdaad een heftig jaar, maar fijn dat je toch de warmte en de steun van je omgeving had. Dat is goud waard! Wellicht zal het nieuwe jaar niet zonder hindernissen zijn, maar ik wens je het allerbeste toe, met vooral veel buiten- en alleentijd! X

    • Mieke

      Dank je wel 😘😘! Ik weet dat niet alles goed zal lopen, maar ik ben dankbaar met hoe het nu gaat. Dag per dag. Ik hoop dat het voor jou ook een beter jaar wordt.

  • Inge

    Wat heb ook jij een pittig jaar achter de rug. Een dikke knuffel voor jou. Ik vind je heel dapper door de moed bij elkaar te rapen en de noodklok te luiden. Dat er naar je geluisterd werd en je de hulp kreeg die je nodig had!
    Fijn om te lezen dat het leven weer kleur heeft gekregen. En ja goed voor jezelf zorgen zou een vak op school moeten zijn. Het is zo belangrijk, maar voor andere zorgen is veel makkelijker.

    Lieve Mieke ik ben trots op jou!

    Liefs en een dikke knuffel

Een reactie achterlaten