Verboden te voederen: mijn kleuter doet het zelf!

Mijn zoon van 20 maanden eet sinds een paar weken graag zelf. Voederen is sinds kort verboden, want dan roept hij boos ‘zelleufff’. Natuurlijk ben ik best trots op mijn grote man. Hij doet het helemaal geweldig.

Het zou wel fijn zijn als:

• hij zijn lepel recht zou houden. Meestal schept hij goed om dan halverwege de weg naar zijn mond, zijn lepel doodleuk om te draaien. En dan nog oprecht verwonderd zijn dat er niks in zijn mond terecht komt.

• hij nog wat hulp zou aanvaarden. Meestal is hij alleen maar heel erg boos, als ik met ZIJN lepel zijn mond wat probeer te fatsoeneren. Hoe durft ze!
• hij zijn bavet zou gebruiken om zijn handen aan af te vegen in plaats van zijn trui. Of nog erger MIJN trui. Ik ga dan met vlekken werken (want ja, ik zie dat niet altijd). Top!
• hij niet na elke maaltijd een bad nodig heeft. Het eten hangt echt overal: in zijn haar, aan het plafond, in zijn stoel en vooral op de grond. En in zijn mond? Misschien de helft en dat is al een prestatie.
• hij zijn eten niet als leuk speelgoed zou zien. Als je te geweldig in je bord roert, dan valt alles erbuiten. Wat een ontdekking!
• hij geen half uur nodig heeft om alles naar binnen te werken. Zelf eten is een werk van lange adem. Heel lange adem. Amen.

Ja, ik weet het. We moeten erdoor, want hij moet het leren. Maar misschien wacht ik toch nog beter twee jaar om hem nog een lepel te overhandigen? Gelukkig heb ik zelf geen smetvrees en krijgen we hem na wat schobben weer proper.

Lees ook: Tafelmanieren voor dummies (lees: ouders)