Wacht maar tot ik dit aan jullie moeder vertel!
Soms zijn er van die mindere dagen. Daar gaan we eerlijk over zijn. Dan vraag je je hardop af waar je in hemelsnaam zo’n monsters aan verdiend hebt. En hoe je die nota bene zelf op de wereld hebt gezet!
Ik doe alsof mijn kids niet van mij zijn
Ondertussen heb ik een plan voor als mijn eigen gekweekte leger ergens de boel op stelten zet. Dan doe ik gewoon alsof die niet van mij zijn.
Mijn beste slagzin: “Wacht maar tot ik dit aan jullie moeder vertel!” Helaas moeten ze nog leren om niet in het openbaar “mama” te zeggen, anders val ik door de mand. Maar daar wordt aan gewerkt…
Crazy mom
De idyllische taferelen die ik vroeger in mijn hoofd had (je weet wel: waarop ze elkaars beste vriend zouden zijn) worden vaak ingeruild door momenten waarop ze elkaar uitmoorden. Dan verander ik in een scheidsrechter of word ik een crazy mom die tegen haar kids roept en zeurt.
Het betert als ze ouder worden
Het schijnt dat het betert als ze ouder worden. Laten we dit vooral hopen. En voor nu: hoop doet leven, niet?
Lees ook: Help, mijn kleuter is een psychopaat!
Mieke
Ik ben Mie. Mijn blog gaat over het moederschap. Ik neem je mee op avontuur met de nodige humor en drama. Hier vind je vooral eerlijke en herkenbare verhalen.
Dit vind je misschien ook leuk
De emoties van het moederschap
Mijn oren zijn gaan vliegen
4 reacties
rietjeorgel
alle kinderen moeten weerbaarheid leren en dat kunnen ze maar best thuis doen onder jouw toeziend oog;Stel je voor dat ze dat allemaal op straat doen met hun vriendjes,dat zou veel erger zijn,denk ik toch.Geduld,het komt wel goed.Ze kunnen elkaar niet missen….
miekids
Ja, ik hoop het 🙂
budgetproofmama
Ik moet wel lachen om dit goede idee? hier zijn ze nog jonger maar merk het ook wel vaak dat dat ‘ruziën’ (hier duwen en slaan e.d) zo vermoeiend is. Maar het duurt dus nog even?
miekids
Ja heel erg vermoeiend. Word er soms gek van ?.