Deze 6 symptomen had ik tijdens de zwangerschap
eerste trimester,  zwangerschap

Deze 6 symptomen had ik tijdens mijn zwangerschap

Het laatste jaar droomde ik stiekem vaak dat ik opnieuw zwanger was. Een derde kindje, het leek zo leuk. De kers op de taart zeg maar.

Zwanger van een derde kindje

En nu ben ik zwanger. Natuurlijk ben ik super blij! Maar mijn lichaam krijgt toch wat te verduren. Kijk maar naar dit lijstje.

Mijn buik

Al aan zo’n 10 weken viel het op dat ik zwanger was. Dus deed ik ruime kledij aan en hield ik vaak mijn handen voor mijn buik. Voor M. er was verloren we ons vlinderkind, dus ik wou zeker wachten tot ik zo’n 12-13 weken om het te vertellen. Nu ik zo’n 20 weken ben, is mijn buik al fors gegroeid. Voor je het vraagt, er zit er maar ééntje in.

Emo-mama

Ik kan voor het minste beginnen wenen. Echt, die hormonen maken me een huilerig wezen. Voor dingen die totaal niet erg zijn, kan ik beginnen huilen met échte tranen (das kunnen hé). Een film of afleveringen van kinderziekenhuis en ik verslind tien zakkendoeken.

Moe, moeder, moest

Ze moeten daar toch eens een deftig werkwoord voor maken vind ik. Want als je zwanger bent, dan ben je zooo moe. Die eerste 15 weken leefde ik op middagdutjes en ’s avonds ging ik mee slapen met de kids. Mijn dagen zagen er zo vreselijk saai uit en als ik wakker was, dan had ik nergens zin en totaal geen energie. Maar het is aan het beteren, joehoe!

Mijn blaas

Sinds ik zwanger ben, moet ik echt -iedere- nacht opstaan om te gaan plassen. En ons toilet is beneden, great. Ook overdag loop ik tientallen keren naar het toilet. Enne, wachten is echt geen optie.

Rusten is voorbij

De dagen dat ik even in de zetel kon rusten na een werkdag zijn voorbij. Vooral nu er twee bengels strijden om mijn aandacht. Dat mama moe is, dat is geen grondig excuus. Graag spelen ze nog steeds verstoppertje of tikkertje en wie mag er dan achter hen lopen? Maar ik doe overdreven enthousiast en heb zo mijn trucjes dat het niet zo erg opvalt dat ik niet zo goed meedoe.

Mijn geheugen

Ik moet echt lijstjes maken en alles opschrijven. Anders vergeet ik de helft. Niet dat het daarvoor perfect werkte, maar zo erg was het nog niet. Straks vergeet ik nog dat ik al twee kinderen heb. Euh, waarom wou ik ook weer zo graag zwanger worden? 

Het is voor het goede doel

    Maar hé, het is voor het goede doel natuurlijk. Zo dankbaar dat dit kleintje er bijna is.

    Hadden jullie nog andere symptomen?

    Lees ook: Hoe ik een beetje profiteer van mijn zwangerschap

    Tot gauw,
    Mie

    Ik ben Mie. Mijn blog gaat over het moederschap. Ik neem je mee op avontuur met de nodige humor en drama. Hier vind je vooral eerlijke en herkenbare verhalen.

    3 reacties

    Een reactie achterlaten