Leuke kids, een gekke mama en een flinke dosis humor
Laatst was ik in de winkel. In de Hema (ik ga daar graag eens snuisteren). Thomas, mijn jongste, had daar duidelijk geen zin. Ik zag de twinkelingen in zijn ogen. "O jee, dacht ik, hij is vast niet van plan om flink naast me te lopen." En dat zat er inderdaad niet in... We hadden... Lees verder →
Lieve Thomas, Je bent al twee jaar. Proficiat lieve schat! Tijd om voor jou ook een brief te schrijven. Hier komt ie. Toen jij geboren werd, was ik al twee jaar mama. Ik wist ondertussen wat ik kon verwachten. Ik had meer zelfvertrouwen en kon beter om met die verantwoordelijkheid. Maar vooral: ik was een... Lees verder →
Voor ik moeder werd had ik zo’n aantal principes. Je kent het wel, zo’n gedachten in je hoofd waarbij je denkt: Met die van mij gaat het geen waar zijn. Dingen waarvan ik dacht dat ik er Niet. Nooit. Jamais. van ging afwijken. Wel dus. 1. Ik zou ze niet voor de tv zetten om... Lees verder →
Wij (Matthias en Thomas) hebben zo onze eigen tafelmanieren. Manieren die mama niet snapt. Daarom leggen we ze even uit. Voor de dummies onder ons, weet je wel. Er zijn enkele “rules” die je zeker moet toepassen. Dan wordt het tafelmoment telkens een feest. Maak jezelf kleuter-waardig! Hier enkele tips: Een beker met water of... Lees verder →
Lieve kids, Stel dat ik morgen doodga of dat er mij iets overkomt. Het kan zomaar ineens gedaan zijn. Wat dan? Gaan jullie dan weten hoe graag ik jullie zag? Dus dacht bij mezelf: ik schrijf er beter eens een blog over. Zo kunnen jullie het voor altijd terugvinden. (laat ons hopen dat ik nog... Lees verder →
Wil je graag je huis spik en span maken? Hier een gouden tip: Doe je kids een week weg. Loop door je huis en maak een vreugdedansje dat alles op de juiste plaats blijft liggen. Juich van enthousiasme dat alles netjes blijft en verbaas je erover dat je door je ramen de tuin kan zien.... Lees verder →
We hebben hier twee snoepertjes in huis. (ik beken - hebben ze van de mama). Omdat ik gaatjes wil vermijden poetsen we natuurlijk veel. Alleen…dat gaat niet zo fantastisch hier (zeg maar gerust dramatisch). Als ik na het poetsen niet potdoof geworden ben, onder het snot zit en toch een viertal tanden kon poetsen, dan... Lees verder →
Lieve zoon, Vier jaar ben je vandaag. Proficiat, lieve man. Wat ben ik trots op jou! Dit leek me de ideale gelegenheid om je een brief te schrijven. Je bent al vier, het gaat snel. Het lijkt alsof het pas gisteren was dat je voor het eerst in mijn armen lag. Het was direct liefde... Lees verder →
Puberkuren Ik heb een puber in heus. Meerbepaald een peuterpuber. Geen idee hoe pubers zijn, maar een peuterpuber is niet van de poes. In april wordt hij twee, maar hij zegt nu al volmondig nee. De oudste ging opvallend voorbeeldig door de peuterpuberteit. Ik heb hem nooit van de grond moeten plukken op de vloer... Lees verder →
